گوهر نایاب

( خیام از مستی و شادی می گوید۔

در دنیایی که هم ظالم تشویش دارد و هم مظلوم،

آرامش است که گوهر نایاب جهانیست ):

یک جرعه می کهن ز ملکی نو بِه

وز هرچه نه می طریق بیرون شو بِه

در دست به از تخت فریدون صد بار

خشت سر خم ز ملک کیخسرو بِه

خیام