شما در عمق بیکران خود، خدا هستید

(مولانا در این غزل زیبا و عمیق، می گوید که شما در عمق بیکران خود، خدا هستید و برای رسیدن به او، فقط نیاز دارید که این ذات را بشناسید و از جان و دل عاشقش باشید:)

آنها که طلبکار خدائید، خدائید
بیرون ز شما نیست، شمائید شمائید
چیزی که نکردید گم، از بهر چه جوئید؟
واندر طلبِ گم نشده، بهر چرائید؟
اسمید و حروفید و کلامید و کتابید
جبریل امینید و رسولان سمائید
در خانه نشینید، نگردید به هر سوی
زیرا که شما خانه و هم خانه خدائید
ذاتید و صفاتید، گهی عرش و گهی فرش
در عین بقائید و منزّه ز فنائید
خواهید ببینید رخ اندر رخ معشوق
زنگار ز آئینه به صیقل بزدائید
هر رمز که مولا بسراید به حقیقت
می دان که بدان رمز سزائید سزائید
شمس الحق تبریز چو سلطان جهان است
آنها که طلبکار سخائید، کجائید
مولانا