عشق، زبان مشترک

ارزش عشق کوچه بازاری، همانند عشق عرفانی است۔ دلیل، "وحدت وجودی"است ؛ عشق به صورت های مختلف نمایان می شود۔ سعدی همانند حافظ، این یکسان بودن را به خوبی در غزلها نشان می دهد۔ برای نمونه، سعدی در این غزل، از عشق خود به یک معشوقه قشنگ می سراید و همزمان، عشق عرفانی را هم شرح می دهد:مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هستیا شب و روز به جز فکر توام کاری هستبه کمندِ سرِ زلفت نه من افتادم و بسکه به هر حلقه موییت گرفتاری هستگر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیستدر و دیوار گواهی بدهد کآری هستهر که عیبم کند از عشق و ملامت گویدتا ندیده‌ست تو را بر منش انکاری هستصبر بر جور رقیبت چه کنم گر نکنمهمه دانند که در صحبت گل خاری هستنه منِ خام طمع عشق تو می‌ورزم و بسکه چو منْ سوخته در خیلِ تو بسیاری هستباد، خاکی ز مُقام تو بیاورد و ببردآب هر طیب که در کلبه عطاری هستمن چه در پای تو ریزم که پسند تو بودجان و سر را نتوان گفت که مقداری هستمن از این دلق مُرَقّع به درآیم روزیتا همه خلق بدانند که زُنّاری هستهمه را هست همین داغ محبّت که مراستکه نه مستم من و در دور تو هشیاری هستعشق سعدی نه حدیثیست که پنهان مانَدداستانیست که بر هر سر بازاری هست بخوانید, ...ادامه مطلب